El Principio Racional

Teoría de los ídolos por Eloy Reverón

Francis Bacon (1561 1626),  cuyo punto de vista está situado en la naturaleza le permite pensar que la realidad percibida por el ser humano está viciada por prejuicios que deben ser tratados por métodos e instrumentos que le permitan la posibilidad de un conocimiento objetivo para conocer la realidad, la modernidad exigió satisfacer aquella nueva necesidad con el surgimiento del método inductivo, la observación y experimentación científica.

Fuente: Francis Bacon (1620)  Novun Organum, Nueva York, P.F. Collier & Son 1902 

El idola tribu, está fundamentado en la naturaleza humana; el idola specu o ídolos de la caverna, engendrados por el hombre individual; los idola fori: que surgen del lenguaje como resultado de las relaciones entre los hombres llamados por eso ídolos del foro, del ágora o del mercado; y los ídolos del teatro (idola theatri), producto de las teorías y dogmas filosóficos.

Visión Estratégica de la Historia Eloy Reverón

En la tarde del 10 de diciembre de 2012 tuve el honor de impartir la Clase Magistral en el acto de Graduación de la IV Promoción de T.S.U. en Turismo y II Promoción de Licenciados en Educación Integral de la Universidad Nacional Experimental de la Fuerza Armada Nacional UNEFA. El tema escogido fue la Independencia Integral. En este texto resumo y amplío algunos detalles del discurso en honor a estos nuevos profesionales egresados de UNEFA con el tema:

Nuestro discurso estuvo orientado a presentar una visión estratégica de la Historia. Comentábamos que el Presidente Chávez había repetido en múltiples oportunidades la idea de alcanzar una independencia integral y que, esta referencia provenía de la visión de un hombre con formación de estratega y con estudios de maestría a nivel de ciencias políticas, pero sobre todo la de un lector apasionado de la historia.

Eloy Reverón, Escuela de Historia, UCV, 2012

Desde la perspectiva del suscrito, formado en la Escuela de Historia de la U.C.V., y con estudios de maestría en el área de las Relaciones Internacionales y en Seguridad y Defensa: aquella perspectiva de la historia científica, impregnada de la experiencia laboral en Cancillería y abonada en el Instituto de Altos Estudios de la Seguridad y Defensa Nacional (IAEDEN) habían abonado en mis escritos, una visión estratégica de la Historia.

Desde nuestra perspectiva, queda la necesidad de comunicarle al resto de los compatriotas la inquietud que genera una realidad concreta: la visión generalizada de la historia que tiene el común de los venezolanos, es una visión romántica, desligada de la realidad social del presente, y muy lejos de imaginar que una visión estratégica está ligada al cambio social, al alcance de lo que los revolucionarios modernos llamaron la práxis histórica, vale decir, la historia como referencia socio económica real para la búsqueda de una sociedad más justa, equitativa donde prevalezca la idea de la mayor suma de felicidad posible.

Con esta imagen que precede adelantamos la relación que establecimos entre la Independencia Integral, ya como concepto teórico o explicativo de la Historia y la realidad histórica del presente donde estamos involucrados con cinco grandes objetivos históricos, cuya historicidad no fue sacada del pumpá de un mago, sino desde un arraigo histórico, donde el pasado y el presente pertenecen a una misma dimensión (física cuántica).

Al considerar la relatividad del espacio tiempo histórico nos situamos a los períodos históricos, personajes y hechos en constante relación nos viene la idea de una telaraña, que les permite a todos mantenerse en constante relación, esa sería la actitud arácnida del investigador estratega.

El tema comenzó con la idea de que una visión estratégica de la historia tendía asomarse a la realidad histórica como quien se enfrenta a una inmensa tela de araña. Una red, hoy día es más fácil imaginar a que me refería porque contamos con una red que ilustra mejor esa idea, el Internet.  

La historicidad de la Independencia integral está en el mismo orden que los cinco grandes objetivos históricos. El tiempo de la realidad histórica se encuentra con el presente donde se elaboran los planes para los cambios que buscamos. Medir o proyectar nuestras potencialidades individuales y como grupo organizado para llevar la historia hacia esa mayor suma de felicidad posible traducida en términos actuales, justicia social, necesidades satisfechas, una vida segura y placentera porque sabes que cuando llegues a viejo el sistema no te va a echar a la basura porque no le resultas productivo. La historicidad de la independencia integral se manifiesta donde el tiempo pasado, presente y futuro están integrados en su totalidad.

El primer elemento de esta visión estratégica es que vemos la historia desde una perspectiva espacio temporal relativa. Me refería a la Teoría de la Relatividad del Espacio Tiempo Histórico, formulada por un discípulo peruano de Carlos Kautsky (1854 1938)

En esta dimensión física de la Historia el tiempo histórico es uno, todo está relacionado con todo, y el espacio no está limitado por los linderos trazados por la concepción epistemológica de dominación colonial. Nuestra Historia no comienza cuando Colón toca la costa venezolana, o cuando Alonso de Ojeda anota su visión despectiva de Venecia en los palafitos de Coquivacoa. 

La pregunta histórica más famosa de la historia escolar, repuesta exclamada cuando algo resulta demasiado obvio, !Colón descubrió América! No, para la historia estratégica eso no cuenta, lo relevante es porqué dicen que descubrió América. Hicimos mención al viaje de los chinos en 1420, los vikingos, el lugar secreto de las minas del Rey Salomón. 

Dijimos que el cronista Rafael Espinosa había encontrado testimonios de la presencia de los fenicios en la costa del lago de Maracaibo, pero que al Cronista de la Periferia no prestaban tanta atención como a los archivos históricos de España. 

 Me referí a los archivos de la familia Medina Sidonia, donde estaban registrados los viajes que hacían los barcos de aquellos duques a esta región tan cercana del África occidental que solía ser confundida con este continente, me refiero a la ruta de los marinos del Imperio de Fez, que toca la punta de Recife en Brasil.

Lo que quise dejar sobre el tema es la idea de que para una independencia Integral es necesario colocarse ante la red como la araña, y no como el insecto, a riesgo de terminar enredado como quien se acerca a la historia vista por trozos (períodos desvinculados)  desvinculados de la totalidad.

Al llegar al tema de la totalidad fue donde comenzó la relación de las aventuras de Miranda en contraste con una Historia que trasciende el cuento, lo meramente episódico para darle a una visión estratégica. La visión que del mundo se forjó Miranda. Es desde su propia historicidad de donde parte un gran objetivo histórico al cual hacemos referencia en la imagen que precede. Miranda fue el primero en emplear el término nuestra América popularizado por los cultores de Martí. En en ese documento del Manifiesto de Coro, donde también propone de la unión cívico militar y la valoración de los seres humanos por sus virtudes, por sobre su condición racial o económica. Los escritores influenciados por la epistemología de la dominación lo ven como un precursor de algo que diseñó e inició en dos momentos históricos diferentes. Miranda concebía a nuestra América como a los Estados Unidos del Sur. La potencia que haría equilibrio al potencial del norte anglosajón, en cuya guerra de independencia participó militarmente. La historicidad de un objetivo político adquiere significado en la idea de salir del provincianismo mental del que pudo salir Miranda en su visión liberadora de la historia y del conocimiento.

Es así como podemos apreciar la historicidad de un objetivo político desde una visión estratégica donde la política es geográfica, estratégica e histórica, vale decir una visión estratégica de la historia que nos lleva al gran objetivo histórico de un proceso de resistencia liberadora que comienza en el mismo espacio y tiempo cuando se inicia el primer establecimiento o base de operaciones militares de este tiempo espacio histórico la ecuación dialéctica de la dominación resistencia liberación. 

Centramos nuestra atención en este espacio geográfico de vital importancia geopolítica porque cabría suponer que había un proceso de dominación inteligentemente articulado desde la entelequia hispana que se abría paso hacia la modernidad hegemónica. Al colocar este espacio en su dimensión histórica dimos cuenta de que llegaron estableciendo la expansión geográfica de su cosmovisión eurocéntrica representada con los cuatros símbolos que entre otras cosas representan lo que el filósofo venezolano, el doctor José Manuel Briceño Guerrero llamó Principios de la cosmovisión de Europa.

 Lo que queremos dejar expreso es la idea de que cuando esos principios de la cosmovisión eurocéntrica entran en relación de dominio durante la expansión geográfica de esa cultura a este extremo periférico del mundo.

Europa deja de pertenecer a la periferia para comenzar a encontrar el financiamiento para armar los astilleros conque detuvieron el avance de los otomanos en Lepanto, la batalla donde perdiera el brazo el célebre escritor de Don Quijote, fue financiado con oro saqueado de los tesoros aztecas.

La reflexión geopolítica que sobresale de esta visión estratégica de la Historia que quedó en el aire es si España estableció sistemáticamente unos movimientos tácticos tan precisos y demasiado racionales para una cultura que confundía molinos de vientos con dragones, ¿Cómo es posible que descuidara su base de operaciones inicial? Dijimos que hubo discontinuidad en la ejecución de las políticas públicas. Pero solo con una visión estratégica de la Historia podemos precisar, que un mal movimiento táctico que abandona la política inicial de conquista para el dominio, dejando a Quisqueya, bautizada en sentido posesivo como La Española, convirtiéndola en Santo Domingo, dejándola a merced de los franceses que la llevaron a la de Saint Dominique, terminando en Haití y República Dominicana. La importancia geopolítica de esta pequeña porción de tierra rodeada de agua tuvo para la conformación del imperio napoleónico como factor dinámico para la desmembración del Imperio español en América, o como diríamos desde la periferia expresada por Miranda, desde nuestra América. Miranda  y luego Bolívar encontraron en Haití el apoyo logístico, material y económico en su lucha por la liberación.

Pérdida fatal para los franceses la pérdida de Haití con su independencia en 1804, con abolición de la esclavitud y constitución con tres poderes públicos separados. Napoleón armó el ejército para conquistar el mundo y desboronar el imperio español, con los recursos del ciclo económico generado con la mano de esclava haitiana. España comenzó a perder su imperio cuando descuidó este espacio geopolítico, no en balde, después que se pudo contactar el impacto popular del presidente Chávez en la isla, aquellos del norte, no dejaron escapar la primera oportunidad para desembarcar sus marinos allí, siempre en nombre de la paz y el orden.

El tema es que la historicidad de los objetivos políticos se vislumbra desde una visión estratégica de la Historia. En este sentido recordamos a l@s graduand@s que el objetivo histórico corresponde a la visión de una Historia liberadora, que se proyecta en los objetivos del actual plan de gobierno. Son ese nuevo contingente profesional que debe proyectar sus potencialidades en virtud de incorporarse a contribuir con su fuerza personal hacia el logro de grandes objetivos: La Independencia Integral. 

El Liderazgo de Chávez por Eloy Reverón

La gente del mundo que percibe el contraste entre la globalizada chismografía mediática y la realidad que palpa directamente pateando las calles de la Venezuela rebelde, formula preguntas muy interesantes que no resultan tan obvias a la hora de responderles.

Para explicar el liderazgo de un personaje histórico como Hugo Rafael Chávez Frías es necesario compenetrarse con una venezolanidad arraigada desde los cimientos más profundos de nuestra historia. Comprender cómo funciona el saber popular, es algo que los negativos no han podido aprender, ni siquiera después de cinco siglos de dominio económico y cultural.

Su liderazgo proviene del espíritu de nuestros antepasados, alzados en pie de guerra contra el otro extremo de nuestros antepasados que llegaron de ultramar. Responderles que Chávez es un piache que a todos embruja con su presencia, es reducir la fuerza expresiva de un símbolo a los estrechos linderos de la palabra. No son tan importantes los libros de historia que ha leído el Comandante, sino con qué visión los aborda. Qué filtros utiliza para evaluarlos y qué respuestas obtiene su mente.

Lo elemental subyace en el fondo de la historia. El binomio originario expresado entre las líneas de un discurso de dominación que emerge de los coros de la primera modernidad que entró por México cabalgando y se llevó en la punta de su lanza, el botín originario para financiar la primera revolución industrial; y engendró en el vientre de la Malinche, el fruto de la liberación edípica, representada por los lanceros del llano, en la venganza de Atahualpa, allá en las Queseras del Medio.

Así mismo, y a pequeña escala, los negativos pudieron con las perlas saqueadas de Cubagua construir la ciudad de Cumaná, sobre los huesos de los cumanagotos. El binomio originario es una relación tensa de dominio-resistencia de una cultura colonial que muta generacionalmente por efectos de una resistencia que tiene dos siglos emancipándose, y está a punto de liberarse integralmente. El discurso de la cultura dominante redactado con olor a sangre y a pólvora, las primeras lecciones de historia patria donde narran la epopeya de la Venezuela Heroica, la historia de la clase dominante, la de los que sabían leer.

Qué significa ese ser tan cotidiano, que habla como la gente y no asume lo que la gente que se cree bonita, imagina debe ser un presidente.

Significa abrir un telón que ha ocultado escenarios históricos que no explican la batalla de Lepanto sin el botín originario del tesoro robado de los palacios de Moctezuma Xocoyotzin. La salida de Europa de un mundo dominado por Otomanos, Egicios y Asiáticos, de donde apenas constituía una periferia. Una primera modernidad dominadora justificada por un santo como Rodrigo Borgia, que llegó a gobernar el Estado Vaticano con sus hijos y sus amantes, a repartir los negocios de un mundo que tampoco le pertenecía; escondido tras la envestidura de Su Santidad Alejandro VI, allá en Tordesillas, para adueñarse del mundo y convertirse en su centro.

Los observadores externos a nuestro proceso quieren saber a qué historiadores ha estudiado nuestro presidente para percibir con tanta fluidez, el rumbo de la historia. Les recuerdo entonces, para decirlo en sus términos, que recuerden el cuento de Edgar Allan Poe, aquel de la Carta Robada, donde todas las técnicas detectivescas fallan a la hora de encontrarla en un lugar demasiado descubierto, donde la lógica racional del policía, jamás la buscaría. Así opera la mente del piache, un varón transparente, que cuando dio golpe lo asumió como un hombre, y pagó con dignidad en la cárcel. No como los líderes virtuales creados en la pantalla televisiva, negativos oposicionistas que ni siquiera se dan cuenta que defienden los restos de una cultura colonial de dominio, que leen manuales de instrucciones, para buscar una carta, donde ellos mismos la esconderían.

Los negativos no podrán comprenderlo porque sólo ven la inmediatez de la urbanización donde viven, y todavía creen que Venezuela es Caracas; mucho menos podrán ver como Chávez, que no separa como los chamanes, el pasado, el presente y el futuro. Por eso la gente cree en él, después de una década de historia, sigue cumpliendo con su palabra, porque es la misma de ayer, de hoy y de siempre.

Chávez ve la historia desde el marco de la relación dominación colonial que comienza con la resistencia india, avanza con las explosiones sociales y las guerras civiles que consolidaron la emancipación y de la liberación económica al poner a PDVSA al servicio del pueblo, y finalmente la liberación ideológica y tecnológica que se inicia con el satélite Simón Bolívar.

Publicado en Aporrea el 18 02 de 2009

Teorie van Geskiedenis van die Verset Indië (Volgens 'n teoretiese uiteensetting van die geskiedenis van die Bolivariaanse Revolusie) Eloy Reverón

Teen dagbreek op Nuwejaarsdag 1994, die Chiapas rebellie uitgebreek het ná Subcomandante Marcos naby die Zapatista weermag het ses munisipale veeleisende geneem demokrasie, vryheid, grond, brood en geregtigheid vir Indianness. Die nuus versprei vinniger as 'n veldbrand op, want hy het die wêreld deur middel van die netwerk, en die media het nie tyd om' n oorsig van mening ongunstige aan die verkeer te verwoord, veral omdat dit gebeur het dieselfde dag dat Mexico gesluit die ALCA. Daar was egter diegene wat die vinger wys op die neo-liberale ideologen wat probeer om die verskynsel te verduidelik deur aan te dui, soos was nou gebruiklik, die verborge hand van buitelanders en minderhede Stalinistiese Misfits (González, 1995). Dieselfde Meksikaanse sosioloog, González Casanova in 'n eerste oomblik van poëtiese inspirasie, begin sy artikel oor die oorsake van die rebellie in Chiapas, gesê wat praat van die oorsake was verouderde, maar weet dit was die poësie op die pad probeer om te redeneer oorsake , terwyl dit in werklikheid, ongelukkig nie die geval nie bereik die embrio. Die probleem is dat alle politieke en militêre opstand of rebellie vind plaas in ons Amerika moet gerasionaliseer word binne 'n vergelyking wat faktore sal in hakies, tussen hakies en aan die einde van die sleutels geplaas moet word, moet beide geleë noodsaaklik en teenoorgestelde kragte : Kultuur van Domination, en die ander kant, die kultuur van Verset. Hierdie twee kragte bly botsing vanaf die oomblik toe die EU probeer om 'n model van Atlantiese vennootskap op te rig, en eksklusiewe van ander geregverdig is om die oplegging van' n boonste en verkoop dit as 'n verlosser nie, maar ten spyte van alle pogings om vernietiging, Kultuur weerstand is opgeklaar die geheim van hierdie historiese algebraïese vergelyking verteenwoordig deur simbole. Dit is 'n derde kultuur wat in die mis gesien word: die kultuur van bevryding.Die strooi wat die vaartuig gebreek het begin met die reaksie van mense na die neoliberale beleid wat deur die Internasionale Monetêre Fonds en die Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank, en wie se eerste reaksie van die gewilde rebellie plaasgevind het in die sogenaamde Caracazo, 27 Februarie 1989, voorafgegaan deur die Meridazo, 1987, waar, volgens 'n waarneming deur historikus en Venezuela digter Luis Garcia Britto (Casa las Amerika Award en die skrywer van meer as vyftig boeke), begin' n vierde geslag oorlogvoering, die wat gekenmerk word as die Eerste Wêreldoorlog IV, omdat die III was die Koue Oorlog, en dit is, eerder as Seattle (199 en die daaropvolgende gebeure in Londen, was die 27 Februarie 1989, die eerste oorsaak van anti-globalisering beweging, 'n feit dat Dussel Enrrique aangekondig as die rebellie van die mense van die sesde Sondag Maar die hulpgeroep van die einde van ideologie en die val van die Berlynse Muur was 'n mistige verkwis nie sou dien nie meer as' n rookskerm die werklikheid baie goed gekamoefleer van die dekking van Amerika te onduidelik in 1492 en dan tydens die verrigting van verower rede wat plaasgevind het in 1520, met die aankoms van Hernan Cortes te Mexico (Dussel, 1992). Is die ware begin van globalisering, weggesteek in verower rede, verdoesel 'n ander geldeenheid geweld en ethnocide te regverdig namens die redding van siele, en wanneer dit was nie so oortuigend, beskawing en ontwikkeling. Hierdie werklikheid vermom as voor die hand liggend dat dit gaan ongesiens deur die meeste sosiale wetenskaplikes, met 'n paar uitsonderings, veral dié van Enrique Dussel. In die midde van hierdie historiese werklikheid was 'n behoefte aan' n teoretiese model van die geskiedenis te ontwikkel om die verhouding van die oorheersing tussen die Staat en die Indiese in Venezuela was nodig om 'n teorie te ontwikkel agter die stigting van' n Geskiedenis van die Verset Indië te vorm om te verduidelik historiese grondslag van navorsing wat nodig is om die visie van inheemse kwessies van die oogpunt van diegene wat geraak word in wese. Daar was die sperdatum vir die voltooiing van die kalibrering van bronne en teorieë wat in die akademiese wêreld het nie aan die verwagtinge voldoen. Die enigste ding wat was duidelik tussen die lyne van meer as tagtig jaar van rekords en publikasies van die Amerikaanse Indian Institute en die Indiese openbare beleide ontwikkel in Venezuela, was ook duidelik: dat dit 'n verhouding van oorheersing, dat dit vyf eeue was openbare beleid gemonteer historiese chronologie, en almal was bemiddel deur die kolonialistiese mentaliteit van die amptenare wat verantwoordelik is vir die uitvoering van hulle. Ten slotte word die storie is dan beoog as 'n konflik tussen' n kulturele groep wat opgelê deur die krag van wapens en militêre meerderwaardigheid, die uitvoering en handhawing van 'n model van die samelewing buite die belange en behoeftes van ander wat weerstaan. Aanmoediging van die ontwikkeling van 'n kulturele domein van die Verset teen' n ander. Hierdie metodiese benadering wat gebaseer is Saterdag op die kombinasie van die hermeneutiek historiografie met die filosofiese beginsels uiteengesit in die werk van Dr José Manuel Briceño Guerrero (1), omdat die Venezolaanse filosoof ontwikkel het 'n wêreldbeskouing wat aan wat die kultuur van weerstand teen . Sy definisie van Europa het die Eerste, Tweede en Europa, laat ten minste 'n raamwerk distillaat wat aan wat hy verset teen die Indianness. Maar historiese refleksie in die lig van hierdie filosofie, en die gebruik van simbole toegelaat word om die skepping van buigsame ingesteldheid wat toegelaat word om die bouvorm van die starre koloniale oorheersing skema wat deur die Staat Mercantilist Spaanse monargie te karakteriseer, en die meeste interessant, die klein veranderinge wat het 'n stelsel van koloniale heerskappy oor' n halwe millennium van vergetelheid (2). Die bestel van simbole binne die historiese tyd, kenmerkend is van die verskillende regimes: politieke, ekonomiese, ideologiese, en wetlike dwang het gelei tot die skepping van 'n vergelykende matriksteorie waar die konsep van converge historiese faktor (3) met die geestelike projeksie van simbole geïnspireer deur die werk van 'n filosoof. (4)In 'n tweede magistertesis neem ons' n tweede stap was om 'n strategiese posisie wat bied historiese analise in te samel. Agonal konflik is gekies te word bijhorend in die staat van Amazonas, en soortgelyke waargeneem in ander streke as bronne van konflik. Maar almal uit dieselfde terug, het 'n gemeenskaplike geskiedenis,' n agtergrond soortgelyke raamwerk. In die derde stap gevolg van die patroon van hierdie metode, maar die basis is gedefinieer terug in die tweede, waar 'n oorsig probeer die historiese faktore wat betrokke is in die vorming van die historiese evolusie van die Indiese verhoudings met die staat te identifiseer , waar die laasgenoemde kom na vore as bogenoemde beskermende bewussyn deur middel van die Wet, om te bemiddel tussen die verhouding van die Indiese uitgebuit teen die exploiter van sy werkmag, notaboeke is die geval nie. Nog 'n teoretiese element was hanteer was die historiese Hermeneutiek is dan soos volg gedefinieer:â € , sien ons dat die aard van die hermeneutiek is 'n kuns en wetenskap van interpretasie is die teks met' n paar subtiliteit en penetrasie te verstaan. Hermeneutiek is verdeel in teoretiese en praktiese of toegepaste hermeneutiek, die eerste is die versameling van beginsels en reëls wat gids die interpretasie subtiel en gepas is, die tweede is die toepassing van hierdie beginsels en reëls in 'n spesifieke interpretasie van' n teks. Om dit te doen stel die teks in sy behoorlike konteks. Sy metodologie is die subtiele, beide 'n teks te verstaan, soos om te verduidelik of teenwoordig hul betekenis en om aansoek te doen wat die teks sê aan die historiese situasie van die tolk. Loop die metodiese bewegings van eienaarskap of benadering en doel afstand (Beuchot Bridge: 2000) Hermeneutiek ietwat decontextualized teks vir Reframing, kom na die kontekstualisering na elucidatoria en selfs analitiese werk in die proses van die bestudering van die teks en diskoers van die akteurs. Dit probeer om tekste in hul kontekste en toe te pas op vandag. Hermeneutiek kan gesien word as 'n gestruktureerde stel van kennis, waar die beginsels is die organisasie na die ander state. Intransitive hermeneutiek, of bloot Recognita is die modus waarin die fokus vir hierdie studie, veral in sy historiografiese metode, waarvan die doel is om homself te verstaan. Diachroniese hermeneutiek, want dit poog om die historisiteit van die tekste in hul projeksie te vind in die huidige, en selfs voornemende.Mauricio Puente Beuchot beskryf die metodologie van die hermeneutiek in drie stappe wat drie modi van subtiliteit: (i) die subtilitas intelligendi dat die skrywer verkies subtilitas implicandi te roep, (ii) die subtilitas explicandi en (iii) die subtilitas applicandi. Die eerste bied intratextual tekstuele interpretasie en selfs die intertekstuele. Dit is, interpreteer die teks binne die teks en tussen die tekste. Dan: â € is uitgereik interpretatiewe hipoteses teen die teks, te probeer om die skrywer se voorneme om te red, en dan die gevolge van interpretasie, veral deur middel van dialoog met ander kunstenaars te sien. (Beuchot Puente, p. 4.)Te ontwerp 'n teorie van geskiedenis wat help illustreer die probleem van die Indiese oogpunt is nodig om die historiese faktore wat die vorm van die verhouding van die Indiese samelewing met ingeplant vir net meer as vyf eeue te identifiseer. Historiese faktor beteken in teorie dat is ontwikkel om die data te verduidelik: dat die historiese werklikheid van die standpunt van plaaslike verander of ontwikkel met die verloop van tyd, maar uit die Indiese oogpunt bly onveranderd omdat die resultaat hulle taal verander nie die betekenis, die kultuur van oorheersing uitgeoefen hul invloede en kultuur onder weerstaan. In teenstelling met die tradisionele siening van die geskiedenis dat studies prosesse van verandering in die geskiedenis van Indië weerstand dat veranderinge aan die kultuur van oorheersing, vir die Indiese bly onveranderd gebly het, omdat dit altyd op die kantlyn. Die uitdaging van Guicaipuro missie is om die donker realiteit Indië te verander, om te skryf aan die geskiedenis van Indië weerstand.Die probleem is dat die Indiese die voorhoede van die weerstand, dit wil sê, die eerste te wees blootgestel, en kulturele weerstand bekend is as 'n kultuur weerstaan domein domein spreek werking gerig uit vier noodsaaklike kante, magte van oorheersing of werk almal kom bymekaar. Die belangrikste ding is om rekening te hou wiskundig die geskiedenis van die Verset, en die geskiedenis van oorheersing, aan beide kante van die vergelyking uitdruk, buite tussen hakies, tussen hakies en draadjies aan beide kante, sal altyd Kultuur boedel en die kultuur van Verset. Op hierdie manier, die seun van Indië en Europa is ook huiwerig om as die kultuur van Domination marginalizes en sluit wat die billike aandeel as gevolg van die verhouding met die oorwinnaar. Die india_nidad (5) en die donkerheid sal word uit die Casa Grande (6), en daar was altyd in slawerny, of die bed van die meester of Heer. La Casa Grande is die simboliese element waar vektor gedra krag van koloniale oorheersing, die sleutel produksie-eenheid van die koloniale af van die produksie. Dit verteenwoordig ook die koloniale samelewing ingeplant. Die noodsaaklike kragte van koloniale heerskappy sal verteenwoordig word met simbole, omdat deur die geskiedenis, die kragte ervaar domein mutasies in hul pad, en die drag van krag was nog altyd gehad het om te gee aan die ruimte onder die sole van sy voete, 'n stap terug na die kulturele domein neem natuurlike hulpbronne. Daar is vier basiese simbole en ander aanvullende simbool wat verteenwoordig die wese van die top vier toe sy trek die belang van die akteurs. Die Crown, die Kruis, die swaard en die Son is in wese die Staat Crown, die Kruis onderwys: die swaard van die krag van wapens van verowering, en dan aan wetstoepassers in die koloniale samelewing ingeplant, die Sol ambivalensie skat van kennis, logiese kennis, en kultuur, in vergelyking met materiële rykdom, Rede Veroweraar.Hierdie simbole hou ook 'n noue verhouding met die beginsels vervat in die filosofiese denke van Dr Joseph M. Briceño Guerrero in sy werk (7). Die Crown hou sy verhouding met Imperial Beginsel, wat verwys na die vermoë van die Spaanse staat, geërf uit die Romeinse staat wat gelei het tot die vermoë om 'n burokrasie van universele dimensie te bestuur, die bestel wat deur die wet of regulasie reg. Cross hou sy verhouding met die Christelike beginsel, waarin Briceño Christelike paideia, 'n godsdiens wat oorkant die uitverkore volk van God, naamlik die Joodse volk. Die Christelike inkorporeer al die wêreld se mense as kinders van dieselfde pa, nou die verantwoordelikheid van die evangelie, hul ideologie van universele broederskap alle uithoeke van die wêreld uit te brei. Dit hou verband paideia Injun belangrik omdat dit die toring van Babel van twee en dertig tale en soveel verskillende kulture met betrekking slegs op die fisiese ruimte beslaan dit in die grondgebied nuestramericano Venezuela, hulle verstaan en te verenig in die stryd om hulle regte, want dit is verstaan word in œcristianoâ € â € dws die taal van Cervantes. Die Swaard Meester se beginsel, in dat die funksie Spaans ridder die verlaat van die wêreld op soek na avontuur, verteenwoordig in die Dulcinea Quixote. Dit is die apostel Santiago, beskermheer van die stigters van stede in Spaans Amerika as Lozada of Cortes stigters van nasies soos Bolivar en San Martin, die verdedigers van die Aarde en Verder Zamora. Die son in verband met die rasionele beginsel uitgedruk in 'n welsprekende historiese feit dat daar in 1520 Hernán Cortés en oefeninge die reg van verowering in 1535 en het' n universiteit in Santo Domingo, toe hy die bereik van die eerste Spaanse te Tawuatisuyu of voormalige Peru. Hierdie beginsel is vervat in die monnike wat vertaal uit Arabies in Latyn, al die Griekse filosowe, toegelaat word om die konsep van nul en meetkunde is die Europese kultuur, met die moontlikheid van die bou van katedrale, met Aristoteles logika en die stelling Pythagoras. Ja, wat die filosoof genoem Europa se eerste Venezolaanse uitgedruk in hierdie vier beginsels sal verteenwoordig word deur vier simbole genoem.Op hierdie manier die amptelike, priester, militêre en opvoeders kom na jou raad, jou kerk, sy hoofkwartier en die Universiteit, al het hulle instellings te vestig in hierdie land van Gracia. Al wat fisiese ruimte bewoon stede te bou, om te lewe en die land vir hul lewensbestaan plaas. Die Indiese Land is gekapitaliseer, 'n onafskeidbaar paar, die Aarde is ook die wese van die vier elemente van Creole kultuur. Al wat hulle wil vir 'n spesifieke voordeel. Die Aarde is die bron van die rykdom wat in die uitbuiting van die arbeidsmag Indië, en dan die slawe-arbeid ingevoer uit Afrika.Vir Injun, die verhouding met die Crown was nog altyd 'n verhouding met die politieke stelsel: die staat, word dit Spaans, of Republiek Vyfde Republiek. Wanneer hierdie verhouding verander in die praktyk en in die manier waarop hulle ontwerp is om die Grondwet van 1999, 'n revolusionêre proses voltooi is, die einde van die geskiedenis van die Verset Indië. Hierdie interne verhouding tussen vierkantige hake en hakies. Buite die sleutel is om die geskiedenis van die Weerstand teen die kultuur van Domination. Na die begrip van die historiese dimensie van hierdie vier beginsels, en verstaan die belangrikheid van die afbakening van die Aarde na die Indiese, en selfs die verspreiding van boedels Zamora in 'n ander konteks, en die koloniale mentaliteit, wat net om te verstaan die hele kultuur van oorheersing, die ideologiese regverdiging van dié kultuur histories gestig in die kollektiewe onbewuste. Die oorheersende rede is 'n kenmerk is so diep gewortel in ons kultuur dat dit moeilik sy verskillende manifestasies om te erken in hul eie manier die alledaagse omgewing waar te neem. Na die bereiking van al hierdie persepsie in teorie, die essay bied 'n teoretiese instrument om die historiese analise Metode te ondersteun vir Konflikresolusie, veiligheids-en Verdediging, wat oorspronklik hierdie teoretiese model wat ontwerp is om te verduidelik. Maar in die ontwikkeling van ons denke, beide in die denke voorsitter Mirandiano, en in sy aansoek in die oplossing van konflikte, verduidelik hoe hierdie kultuur van oorheersing, in hul verhouding met Kultuur trialectics Verset, en kultuur van Liberation Mirandiana sal die basis van teoretiese verduideliking van die Bolivariaanse Revolusie word. Francisco de Miranda, gereis vir vier dekades studie van wat ons vandag ken as die Europese fisiese ruimte en die geografiese uitbreiding van sy kultuur, op die hoogte van die burgerlike rewolusie. Die buitengewone ding is dat mirandiana visie was nie beperk tot eenvoudige beheer van die gebeure, maar as 'n akteur wat betrokke is in komplekse prosesse soos die Franse Rewolusie, en verskyn in die Russiese howe, as' n uitstaande getuie, in sy hoedanigheid held van die Tweede Vryheidsoorlog van die Verenigde State. Die betrokke aspek van Miranda, is dat vanaf die oomblik is hy gedwing om te bedank van die Spaanse militêre diens, het hy begin om die wêreld te sien, met papier en potlood van 'n release plan. Europa onder die optiese Mirandiana, is die oë van 'n bevryder, die ontleding van die Militêre kultuur, historiese, filosofiese, wetenskaplike en artistieke in terme van die Groot Argitek van die emansipasie Nuestraamericana.Vir meer prakties as die metode, kan die outeur nie 'n probleem wat voorheen nie verstaan nie. En die noodsaaklike funksie van die geskiedenis met 'n hoofletter, is verstand. In hierdie sin is die begrip van die proses domein bied die verhoor vir die transmutasie van die kultuur van oorheersing in die kultuur vry te laat. Vandaar die belang van hierdie gedagte as 'n bydrae tot die rewolusionêre proses wat leef en beef ons Amerika, waar die Indiese met' n kapitaal speel 'n sentrale rol noodsaaklik. Nog 'n teoretiese probleme kom in' n poging 'n epistemologiese verduideliking,' n saak wat ons definieer as 'n koloniale mentaliteit, wat een of ander manier Geskiedenis notas sy teenwoordigheid uit die tyd van Moses te gee. Dit is 'n ideologie gewortel so duidelik dat dit gaan ongesiens,' n geestelike voorstel dat die beleid uitgedruk deur middel van 'n baie spesifieke taal wat blykbaar ontwikkel deur historiese tyd. Die Conquistadores was uitgedruk in terme soos onderwerping en bekering tot die Christelike geloof. Rekords en amptelike dokumente spreek na onafhanklikheid indians verminder. Gedurende die Venezuela gomecista van die positivisme, praat van die stamme beskawing te red van barbarisme. Die Indiese van die eerste kongres voorgestel dat die integrasie van die Indiese om dit Meksikaanse, Venezuela, soos besig gebied. Barbados by antropoloë en voorgestel dat die term ethnocide vry te laat. Al hierdie terme verwys meer in die algemeen, die ideologiese vorm wat geneem het van die verhouding vir 'n halwe millennium, wat op' n manier beskryf deur die eufemisme vir â € œEncuentro twee Mundosâ €. Die XXI eeu inheemse Indiese neem gekapitaliseer, met die trots van hul status as die Indiese-gebaseerde openbare bewustheid en kennis van regte en verpligtinge. In Moses die kolonialistiese mentaliteit vertaal in 'n patetiese feit dat hy beweer dat God persoonlik beloofde land, maar in die godsdienstige prediking, die feit dat hierdie beloofde land was bewoon deur menslike wesens met natuurlike regte oor hulle, blyk dit belangrik geword. Net so is die oorwinnaars geplunder het die inwoners van hul land deur goddelike reg, in ruil vir die ewige vreugde in die koninkryk van die hemele nie, maar sal verbrand op die brandstapel vir sodanige doeleindes. Op verskillende tye van die geskiedenis van die koloniale mentaliteit met verskillende intensiteite gemanifesteer word, maar in beginsel, altyd dieselfde bedryf.Die gebruik en misbruik van woorde in die politieke en burokratiese dokumente deur middel van historiese tyd maak die woorde verloor hul semantiese lading. Wanneer Isabella het gesê sy Indiese vakke is gratis, dat die vryheid is ware vryheid, want dit kom van Sy Majesteit, Sy Koninklike Hoogheid. Wanneer hierdie vryheid het om 'n regspraktyk in Amerika en is geskryf in onderkas. En wanneer die historikus waarneem as die doel van die studie in die verlede het geen ander keuse as om te verwys na die â € € œlibertadâ aanhalingstekens. In hierdie geval, wat is werklik in die wet is nie regtig te kry om te doen. Die evolusie van taal is uitgedruk deur middel van die getuienis en dokumente wat die grondslag vir hierdie storie. Die vier faktore is geïdentifiseer met vier simbole Historiese en vier Rites. In die geskiedenis en die huidige hierdie simbole voortgaan om te funksioneer in die verhouding van die oorheersing van die Indiese. Die eerste teken is die swaard, wat deur die Rite of War verower die gebied beweer sy militêre beheer. Die Corona, die tweede simbool, wat deur wetlike rituele en dade van kapitulasie fondament oefeninge politieke jurisdiksie. Die derde simbool, die kruis wat draaie die gees van die Indiese, deur die Rite van die nagmaal. Die vierde simbool is geld wat verteenwoordig die ambivalensie van die materiële en geestelike rykdom deur middel van die beheer van die rede formele onderwys deur die ritueel van leer in die universiteit steierwerk, literatuur, kennis. Die wese is die aarde wat verteenwoordig die Indiese, omdat die Indiese en die land is onafskeidbaar. Hierdie vier simbole wat definieer die historiese faktore, word uitgedruk deur so 'n appèl vir die volgende redes. Eerste, omdat hulle historiese elemente wat voorkom in verskillende tydperke en verteenwoordig 'n gelykwaardige rol met' n soortgelyke houdings. Tweede, die gebruik van die simbool kan ons die noodsaaklike ooreenkomste uit te lig en sit eenkant oppervlakkige verskille afleidende. Derde, omdat 'n kort historiese skets wat deur die keuse van sekere agente wat aspekte van' n politieke verhouding vir 'n halwe millennium huidige verteenwoordig dieselfde historiese drama, maar nou is die belangrikste akteurs is die afstammelinge van Holocaust oorlewendes van die Conquest. Ten slotte is die nuwe burokratiese organisasies, praat verskillende tale, maar die betekenis van woorde, in sy noodsaaklike betekenis is soortgelyk, maar die elemente wat alle spelers vir 'n halwe millennium van verwaarlosing, is die koloniale mentaliteit. Die gebruik van die simbool, nie net toegelaat maar moet elke monster uit verskillende historiese periodes te neem sonder om die noodsaaklike. Tydens die verduideliking van die historiese konteks van Indië weerstand besonderhede is by hierdie sin van die historiese erfenis beskou as 'n belangrike faktor by die oorweging van die mening van die Creole kultuur met betrekking tot die Indiese. Vir nou, dit illustreer grafies die teoretiese verband ingestel tussen die historiese elemente verteenwoordig deur simbole, in elkeen van hul skemas wat verteenwoordig die verskillende periodes. Creole Vir elke regime, of politieke, ideologiese, dwang, ekonomiese reg verandering soos elke historiese tyd. Vir Injun, die enigste keer in die geskiedenis is dat van die Verset. In die taal van Cervantes, kan die ideologiese regime genoem word by 'n Rooms-Katolieke Kerk, Missionary Kerk, die Ministerie van Justisie, die Ministerie van Onderwys, Bilingual Education, of Mission Guaicaipuro, vir die Indiese, in sy twee en dertig tale, het altyd gespeel dra die kruis, sal altyd 'n vreemde ideologiese regime. Creole geskiedenis vir die ekonomiese stelsel genoem kan word, mercantilisme, ekonomiese liberalisme, developmentalism, neoliberalisme vir die Indiese sal altyd die goud onder die grond wat hy loop op, en dat elke versoek ekonomiese stelsel tot hul voordeel. Sodra die teoretiese benadering van historiese faktore met die simbole, is die metodologie gekombineer Algemene Plan Historiese Navorsing (En as jy verstaan die Indiese probleem deur die toepassing van die praktyk van die hermeneutiek van historiese feite, dan is die item gereed sal wees om die metode toe te pas vir die oplossing van probleme in Sekuriteit en Verdediging (9). Dit was gedoen in die derde hoofstuk van die proefskrif. Die metodologie ontwikkel in die Algemene Plan historiese studie gedoen in die huidige is in vier vlakke van navorsingstegnieke en twee seminare gedurende die vyf jaar van opleiding by die Skool vir Geskiedenis aan die Universidad Central de Venezuela, tradisioneel Tonnage bronne op drie vlakke: literatuur, koerant-argiewe en dokumentêre. Lesing: Selektiewe en Analitiese indeks. Voorbereiding van skemas, klassifikasie van Idees, Lêer Voorbereiding, gerekenariseerde databasisse. Interne en eksterne kritiek van dokumente, chronologie ontwikkeling en monitering, onder ander bronne. Sodra aangepas is om die lig van die historikus om die quarter, die tweede het 'n gedefinieerde strategiese visie van die historiese werklikheid duidelik geprojekteerde historiese situasies te verduidelik in die hede. Visie Strategist toelaat dat die historikus se breër siening dat dit op sy beurt gee 'n oog uitgebrei en aangepas by die situasie-analise vir enige van die bekende metodes. Na aanleiding van hierdie oorweging is 'n onsekerheid in die omgewing: - Is Indië Geskiedenis van die Verset, daar is ook die verhaal van alle uitgesluit? Ons moet kortliks waarom verduidelik, en hoe dit produseer wat ons alchemie oproep van die geskiedenis. Die tradisionele model wat deur die ideologie van oorheersing verdeel werklikheid toe plot of verdeel die geskiedenis in Discovery, Conquest, Kolonie en Onafhanklikheid. Die verskoning: sy gehoorsaamheid aan 'n onderrig-model om die storie te onthou met gemak, maar moeilik om die noodsaaklikhede te verstaan. Haal eers die historiese diskoers van koloniale heerskappy. 'N toespraak wat versprei met groot moeite,' n oorsig van die werk van Simón Rodríguez, vertrek in die agtergrond, op die rand van stilte, die essensie van sy filosofiese werk en sy kritiek op die rewolusionêre proses van die tyd, wat nou kyk met 'n duidelike vandag. Conquest is nie gedoen terwyl daar avonturiers neem die goud en die vernietiging van ons riviere, en Onafhanklikheid sal 'n utopia so mooi soos die Liberty word as die koloniale mentaliteit voortduur in die gemoedere van die amptenare en die burokrate. As dit vertel het as die tradisionele storie, met die slag van Carabobo vrede aangekom het. Maar burger oorloë het oor die politieke lewe vir 'n honderd jaar lank. En daar is nog groot dele van die samelewing wat ignoreer 'n honderd jaar van burgeroorlog, en geïnstitusionaliseerde geweld in 1968 aan die kaak gestel die Episkopaalse Konferensie van Medellin. Die amptelike storie kan nie ontken word totdat die Vryheidsoorlog was 'n sosiale omwenteling en klas stryd:' n speling van uitgesluit sektore van die samelewing, teen die eienaars van Casa Grande, die aristokrate of wit Kreole, en Creole blankes teen die regte van die metropolitaanse amptenare. Sodra verslaan by die slag van Carabobo, Junin en Ayacucho, dieselfde realistiese, weer by die samelewing. 'N Goeie voorbeeld is wat' n belangrike lid van die Gesamentlike Chiefs vervat in realistiese beeld van die Slag van Carabobo, Feliciano Montenegro en Columbus, konsekwent advokaat van die monargie in die elf jaar wat die oorlog geduur het tot die dood. Geïnstalleer wees om die Onafhanklikheid School, waar hy opgevoed die kinders van die nuwe eienaar klas, die Legioen van die Libertadores. 'N nuwe era van ideologiese verowering, die vektor van koloniale bewind, is die Kruis herrangskik en beweeg. Soos aangedui deur Simon Rodriguez, was daar geen onafhanklikheid, maar 'n wapenstilstand. Een groep probeer in stand te hou of hul voorregte te herstel, en die ander probeer het om die nuwe nasionale vereniging aan te sluit op gelyke voet. Verminder die aantal uitgesluit en uitgebrei met die voorwaardes vir inskrywing, maar vooroordeel en verduur koloniale mentaliteit, omdat die eienaars van die middele van produksie het die produksie struktuur in terme van die metropolitaanse markte, terwyl die nuwe landowning klas was konsolideer.Die helde van die Venezolaanse Onafhanklikheid samestelling van 'n nuwe eienaar klas, wat het sy politieke onafhanklikheid met wapens aangekoop op krediet toe die land was betaal vir' n eeu. Maar wanneer 'n sektor van die regerende klas-projek hernu sy vennootskap met dieselfde wyse van koloniale produksie. Die krag vektor van ekonomiese beheer is versterk, 'n nuwe manier El Dorado te vind. Die geskiedenis van die Verset Indië is die geskiedenis van al uitgesluit. Dit is die verhaal van 'n botsing tussen' n sektor wat daarop gemik is variasies van dieselfde model van die koloniale samelewing uit te voer, en 'n ander sektor, wat verwerp dit vir drie eeue. Deur die sewentiende eeu, met gekonsolideerde die rigiede Spaanse koloniale stelsel begin om die krisis het ineengestort in die vroeë einde van die volgende eeu te spreek. - Hoe kan ons verduidelik hierdie eerste krisis van koloniale samelewing ingeplant met die teorie van Weerstand Indië? Teken die vier simbole op die bord of op 'n slide geprojekteer word op die kruis, die ruiter figuur gewapen met sy spies, die kroon en son. Soos in die fisika teken pyle wat die magte van die domein verwys na 'n vierkant wat verteenwoordig die Big House. Ons verteenwoordig die vier beginsels wat deel vorm van die Europese wêreldbeskouing geprojekteerde werking van koloniale heerskappy aan die produksie-eenheid, die geografiese verspreiding van sy kultuur in Amerika. Daar is gebiede waar die rigiede Amerikaanse koloniale stelsel nie tyd het om te vestig omdat die Crusaders wat saam met hul perde en lanse versuim het om sy katedrale, of waterleidings, of forte, en paleise te bou. Ek verwys na die vlaktes en grasvelde waar perde en wilde diere in die wild vrygestel was om te vermeerder in meetkundige projeksie vir die gebrek aan natuurlike vyande. 'N ruimte vir die lewe Maroon vlugtelinge uit slawerny en die regstelsel, snelweg rowers toevlug wat begin meer proteïene te verteer van die vleis, en die Spaanse handel monopolie regime te breek.Tussen 1531 en 1560 bereik 155.000 Kilo Sevilla 18.300.000 kilo's van goud en silwer, 'n kosbare skat wat nie bly staan nie in die weg van skeepswrakke en seerowers en private. Die eufemisme Eurosentriese oproepe primitiewe akkumulasie. Hierdie metaal het finansiële koffers, suurstofryke ontwikkeling van wetenskap en tegnologie vir die industrie groei en uitbreiding van maritieme handel. Dit sal vereis dat groot fortuin velle, vrugte en grondstowwe is onttrek uit smokkel. Net so, die Spaanse priesters ontwikkel besproeiingsmetodes kakao 680 ton uitvoere bereik van die kosbare produk te groei tussen 1630 en 1640, tussen 1660-1670 die totale bereik 2300 ton, en tussen 1690 en 1700, uitvoere bereik te 5260 ton. Op die vooraand van die onafhanklikheid oorlog uitvoer beloop 25.300 ton van kakao. Met slawe arbeid en massa produksie het 'n inheemse klas kan bekostig lotgevalle te betaal vir peerages. Wanneer die krisis gekom het om die koloniale owerheid, is die krag vektor van imperiale heerskappy verswak is deur die teenwoordigheid van Napoleon in Spanje. Die kroon sal wees sonder sy pyl. Mantuanos vorste ontmoet in 'n samestellende kongres en staan as erfgename van die koloniale slawe stelsel van Hispanics. Die bruin en kanaries wat geïllustreer is nie aanvaar nie dieselfde ongelykheid sou neerkom op 'n politieke liggaam vir druk. Die Simón Bolívar Jeug het gefinansier die diplomatieke missie van die Raad om persoonlik reis te vra vir Britse regering steun vir die Patriotiese Komitee het is saamgestel op 19 April die regte van die koning van Spanje te verdedig. Dit het begin in die Augustus geheim van die politiek, diplomasie en militêre toerusting by die Biblioteek van 58 Grafton Way, die tuiste van 'n wêreld burger van Venezuela, held van die Onafhanklikheid van die Verenigde State Marshal van die Slag Veld Valmy tydens die Franse Rewolusie, wat vir vier dekades weggetrek het, indrukwekkend met sy sterk intellektuele agtergrond en sy rekord as 'n noukeurig vervaardigde plan wat het hom die titel van Groot Argitek van die Spaanse Amerikaanse Emancipation. Wie in teenstelling met wat matrikse en die openbare mening historici gedink het in sy tyd, was in veertien volumes van dokumente wat hy het geweet dat die beste politieke-ekonomiese projeksies van die vasteland, en wat ook hul siening van die gewig van Indiese en Afrika in emansipasie proses. Die jong Simon Bolivar beoog die idee dat net die teenwoordigheid en politieke ervaring van 'n boedel van hierdie grootte kan die leemte gelaat deur van gesag die swakheid van Corona wat gedestabiliseer die rigiede koloniale stelsel vul. Ongelukkig het die leerling nie die utopie mirandiana te bereik omdat hulle net daarin geslaag om die koloniale domein vektor verteenwoordig deur die arms te breek, die maak van die vernietigende hoedanigheid van die swaar artillerie van die tyd kanaal, hordes van perderuiters vlaktes aan die pieke van die Andes. Nie en kon politieke integrasie van ons Amerika, want daar was twee vektore van die starre koloniale stelsel behoue gebly. Cross-ondersteuners wat die ou regime gevind in alle dele van die amptelike kerk. Die vektor verteenwoordig deur die rede van verowering en metropolitaanse ekonomiese mag is vervang deur die koste van politieke onafhanklikheid, behaal met 'n paar wapens en ammunisie op krediet gekoop in die hande van internasionale finansiers. So ons sien dat daar politieke onafhanklikheid, maar nie emansipasie omdat die kolonialistiese mentaliteit verteenwoordig deur die kruis as 'n vektor van kulturele en godsdienstige domein gebruik al sy ekonomiese en handel krag van transnasionale geestelike, dat alles om te verseker dat so verander dat alles gelyk is. Die idee van die Bolivariaanse Revolusie is in die dieptes van die geskiedenis, die voortsetting van die argitektoniese ontwerp van Francisco de Miranda en die onvoltooide werk van Bolivar waar die spesifieke gewig van die kulturele sinkretisme uitvind of vergaan kopiëring van Simón Rodríguez, die simboliek van die die voortsetting van die bedreiging van sosiale ontploffing verteenwoordig deur Ezequiel Zamora, en die integrasie van ons Amerika en die doop in 1806 Francisco de Miranda hom wat nooit swanger apart. Daar bly 'n laaste vraag. - Hoe is die alchemistiese transmutasie van die domein van kultuur in 'n kultuur van bevryding?. - Is dit 'n generasie probleem in dat dit kan etlike geslagte die mentaliteit en die ideologie van oorheersing is vervang deur die revolusionêre bewussyn te verander? In elk geval, die pad na die kultuur van Liberation hermeneutiek vereis die opheffing van die tradisionele historiese diskoers, die ideologiese elemente van die koloniale regering af te skud, die besef dat indien Cruz is gekombineer met die Kroon en die swaard van die Indiese om te oorwin. As daardie Kruis gekombineer met die son van die rede, ons, wat beteken dat die kombinasie van die Christelike geloof met historiese materialisme wat gelei het probeer om die Teologie van Bevryding te wees vir die vrylating van ongebreidelde kapitalisme, die hele gemeenskap. Dit word uitgedruk nie net die fisiese manifestasie van die alchemie van die geskiedenis, die krag van die spook van vreedsame rewolusie wat gaan aan ons Amerika. Notes:1) Indiese gekapitaliseer transendeer die konsep van inheemse in terme van die toestand van Indianness. Indio is die ekwivalent Psigolinguistiese klein negatief, soortgelyk aan die ster wat die Nazi's Jode gedwing om te dra tot stigmatiseer.2) JM Briceño Guerrero die doolhof van die Minotaur Drie, hierdie volume bied drie belangrike werke (Die Amerikaanse identifikasie met Europa tweede, Europa en Amerika in die denke en spraak Mantuan wild) Briceño Guerrero. Hulle adres groot keynote adresse wat oorheers het Amerikaanse denke. 3) Millennium Midde Oblivion, is die titel van die boek van Eloy Reveron, op pad na die pers.4) Hierdie historiese feit dat van die inheemse oogpunt verander of ontwikkel met die verloop van tyd, maar uit die Indiese oogpunt bly onveranderd, want as dit vertaal in hulle taal nie verander die betekenis. 5) Review Teoretiese Vergelyking Matrix. 6) Skriftelike apart sodat hulle nie speel op 'n ander rekenaar: vernedering 7) Geïnspireer deur Casa Grande Senzala deur Gilberto Freyre die produksie-eenheid te identifiseer van die koloniale af van die produksie. Hierdie beginsels is ontwikkel dwarsdeur sy loopbaan as 'n filosoof aan die Universiteit van Los Andes, maar beskou dit as die laaste in die chronologie: Die Weg van die Minotaur, Caracas, Monte Ávila Uitgewers, 19979) bestaan uit 'n omvattende opname van inligting deur middel van die sogenaamde tonnemaat van bronne, grafiese vlakke, koerant-argiewe en dokumentêre. Sy einde op die lêer in verband met die uiteensetting van die belangrikste idees van die historiese diskoers te ontwikkel. Alhoewel ons by te voeg data elemente en verskil in die manier waarop meganika en onderdrukkende van kreatiwiteit wat deur sy acolytes, ons noem Carrera Damas, Metodologie en Studie van Geskiedenis, 1972.10) Nelson Garcia Becerra, Metode vir die oplos van probleme in Sekuriteit en Verdediging, Caracas, IAED, 2002.Bibliografie: Saignes Acosta, Miguel â € œ-Is daar 'n Indiese probleem in Venezuela? in: The Herald, Caracas, 4 Oktober 1940, p. 2 (pp 1 -2)Saignes Acosta, Miguel œCongreso Indigenistaâ € â €, in: Jongste Nuus, Caracas, April 29, 1972, p. 79Saignes Acosta, Miguel. â € œNuevas Indigenismo interpretasies. â € œ in: Jongste Nuus, Caracas, 1 September, 1974, p. 75.Arce Quintanilla, Oscar, â € œDel inheems aan Indiana: Vyftig jaar van kontinentale Indigenismo € in: Indiana en Indianism in Amerika (Alcina Franch Europese), Madrid, Alianza Ed 1990, Armellada (de), Fray Cesareo. "Sommige antropoloë beskuldig" in: Religion, Caracas, September 16, 1971 Arce Quintanilla, Oscar (1990): "Van Indiane te Indianness: Vyftig Jaar van kontinentale indigenismo" in Alcina Franch, J. (Ed.).Alcina Franch, J. (Ed.) (1990): Indiana en Indiërs in Amerika, Madrid: Alianza.Arciniegas, Germain (1966), Biografie van die Caribbean, Barcelona, Ed Suid-AmerikaanseArciniegas, Hermann, (1990) Amerika, Terra Firma en ander opstelle, Caracas, Biblioteca Ayacucho Ed,Beorlegui, Carlos, (2001) â € œCorrientes huidige € Liberation Filosofie in: Filosofiese Dialoog, N-nr 65, 2006 (Resumen: Filosofie van die bevryding)., Pags. 196-224, Universidad de La RiojaBeuchot Bridge, Mauritius, (2000) "Essential se hermeneutiek: hermeneutiek analoog" in: Opsomming van die teks oorspronklik gepubliseer in: Verdrag van analogiese, Mexico: Unam, 1997. Hierdie digitale uitgawe, 20 November.Blanco, Jose Felix, (1875-1876) Dokumente vir die openbare lewe verhaal van die bevryder van Colombia, Peru en Bolivië, gepubliseer in opdrag van die Algemene Guzman Blanco, Ilustre Americano ingroei en president van die Verenigde State van Venezuela. Caracas, Imprenta Nasionale advies. Daar faksimilee herdruk van die honderd jaar fees van Simón Bolívar, voorsitter van die República1977-1978.Briceño Guerrero, José Manuel, (1976) Latyns-Amerika in die wêreld, Caracas, Art Ed.Briceño Guerrero, José Manuel, (1997) Die Weg van die Minotaur, Caracas, Monte Ávila Uitgewers,Brito Garcia, Luis, (s / f) Ons Amerika, julle is op aarde: Integrasie en Revolusie, Caracas, Ed huis van onse Amerika, José Martí.Cordoba, Diego. (1967) Miranda, 'n soldaat van die ongeluk, (Ediciones de la Corporación Venezolana de FomentoNoam Chomsky, (1993) Jaar 501 Die verowering bly Madrid, redakteur Prodhufi.Noam Chomsky, Wins is wat tel. Neoliberalisme en globale orde, Barcelona, Ed Critica, 2001. pp 20 â € "26.Vicente Davila, (1933) Biografie van Miranda, Caracas, Tip. AmericanDussel, Enrique (1973) vir 'n etiek van Latyns-Amerikaanse bevryding.. SIGLO XXI Ed. Buenos Aires .. Vol IIDussel, Enrique. (1992) 1492 Die dekking van die Ander (By die oorsprong van die mite van moderniteit, Madrid, Ed Nuwe Utopia.Fernández, José M. (1997) "Die inheemse na Indianapolis - semantiese verandering of see-verandering in die ideologie en Latyns-Amerikaanse Indiese Policy In: sesde sitting van die Amerikaanse Spaans, Madrid.?Fessard, SJ (1979) Liberation Teologie: Genesis en trajek. (Die Gedagte van Julie Girardi), Caracas, Ed UCAB.Freyre, Gilberto (1977) Casa Grande Senzala, Caracas, Biblioteca Ayacucho Ed.Freire, Paulo en Ivan Ilich, (1975) Dialoog, Buenos Aires, redakteur Search.Freyre, Gilberto (1977) Casa Grande Senzala, Caracas, Biblioteca Ayacucho Ed.Gabaldon Marquez, Edgar (1976) die koloniale tydperk (korporatiewe opleiding eie aan ons vasteland), Caracas, Nasionale Akademie van Geskiedenis, 526 p.Galeano, Eduardo, (1975) The Open are van Latyns-Amerika, Buenos Aires, SIGLO XXI redakteurs, Elfde uitgawe,Garcia Becerra, Nelson, (2002) Metode vir die oplossing van probleme in die veiligheid en verdediging, Caracas, IAED.González Casanova, Pablo (1995), oorsake van die Rebellie in Chiapas, profiel van La Jornada, Mexico, September 5 p. 5.Gramsci, Antonio, (1970) Anthology, Mexico, SIGLO XXI Uitgewers, (seleksie, vertaling en aantekeninge deur Manuel koster Biblioteek van Sosialistiese Thought., 1 uitgawe, 520. P.Grisanti, Angel (1950) Die voorloper Miranda en hul gesinne, Caracas, Ediciones die Ministerie van Nasionale Onderwys, Direktoraat van KultuurGutierrez, Gustavo, (1980) Teologie van Bevryding, Salamanca, Ediciones Volg My.Lovera Reyes, Elina (2007) monarchists lojale burgers van die Republikeine (Chorus 1810-185 No 87, Caracas, ANH EditionMiroshevki Vladimir Mikhailovich (195 â € œCatalina II en € mirandae Francisco hoofstuk van sy boek: "Die bevrydingsbeweging in die Amerikaanse kolonies van Spanje van die Conquest aan die Tweede Vryheidsoorlog (1492 1800), in: Tydskrif van die Nasionale Akademie van Geskiedenis Januarie-Maart 1958, No 151.Mormontoy Carrasco, Felipe, (1982) â € œDe Wetenskap in die Tawantisuyu, â € Callao, Lima.Lauro Palma, (1941) Miranda en die oorsprong van die Amerikaanse Onafhanklikheidsverklaring, Caracas, redakteur Atlantida, saRaynero Lucia (2007) Clio in die spieël. Die opvatting van die geskiedenis in Venezuela historiografie (1830-1865), No 88, Caracas, ANHReverón Eloy, (2002) Die Institutito Amerikaanse Indiane en Venezuela Indiese Beleid (1970 - 1999) Caracas, Instituut vir Diplomatieke Studies â € € œPedro Gual, Caracas.Reveron, Eloy, (2005) historiese analise vir Strategiese Studie van die bronne van konflik tussen die inheemse gemeenskappe van Amazonas staat en die Venezolaanse staat. (Werk vir die graad van Magister Scienciatorum Veiligheid en Verdediging). Caracas, Instituut vir High Studies van Nasionale Verdediging en Sekuriteit, Caracas, Ministerie van Verdediging, p. 21.Reveron, Eloy, € â € œIndigenismo Eléctricoâ in: El Universal, Caracas, April 18, 2000Reveron, Eloy, â € œDel Encounter van twee wêrelde te voldoen aan die verdere Mundoo € by: El Universal, Caracas, 12 Oktober 2000.Nevares Reyes, Salvador (1975). Kolonialistiese geskiedenis van idees, Mexico, FCE.Castiliaans hoek, Yesenia, â € œGuajiros randsteen smokkel van brandstof (op die grens guajira) â €, Panorama, Maracaibo, Petroleumworld.com.ve 1 Februarie 1905:Robertson, William Spence (1982), Die Lewe van Miranda, 2de uitgawe, Caracas, Banco Industrial de Venezuela.Rodríguez Prampolini, Ida, (1977) Amadides van Amerika (Die daad van ridders Indië as 'n maatskappy, Second Edition, Caracas, Celarg.Romano, Vincent, (2007) Die ontstaan van die ondergeskikte mentaliteit, Los Teques, Fundación Fondo redakteur Simón Rodríguez.Santana Mujica, Miguel. (2000) Kommentaar op die teenwoordigheid van die inheemse volke in die grondwet van 1999, Caracas, Asocliva.Sevilla, Victor Rafael (1997) die regime van die uitsondering nie en Human Rights Inheemse.Uslar Pietri, Arturo € â € mirandae œLos Books proloog tot Uslar Pietri, Juan (1972), Geskiedenis van die gewilde opstand van 1814 (Bydraes tot die studie van die geskiedenis van Venezuela) Madrid, redakteur Edima, 225 p. "... Ek het die oortuiging dat baie lesers verkies om die subjektiwiteit en vooroordeel eerlike bloggers, objektiwiteit en onpartydigheid valse skynheilige hoofstroom pers." Ignacio Ramonet Fuente: http://www.libreopinion.net/foros/af/showthread.php/11694-Teoria-de-la-Historia-de-la-Resistencia-India

Introducción a la Teoría de la Historia de la Revolución Bolivariana. Eloy Reverón

(Foto Eloy Reverón)
Desde que el ser humano domó el caballo y templó el acero para fines militares, la historia recuerda caudillos excepcionales. Alejandro Magno, Gengis Kan, Atila, Julio Cesar, Aníbal, Darío, Napoleón Bonaparte. El primero que cabalga un continente para expulsar a los tiranos, convertir a los súbditos en ciudadanos y dejar en paz y en libertad a los territorios conquistados fue Simón Bolívar.
Jorge Washington dirigió una guerra para romper los vínculos con una metrópoli a quien le resultaba más lucrativo tenerlos como amigos que como colonias. Estados Unidos obtuvo su libertad para someter a todos sus vecinos y despojarlos de los mejores suelos, hicieron la conquista después de alcanzar la independencia.
La diferencia esencial entre Bolívar y Washington es que este último rompió las cadenas del nexo colonial limitada a los blancos propietarios. Bolívar rompió los nexos coloniales de un continente para dejarles la libertad, a los blancos, negros, indios, pobres y ricos. Su único y preciado bien ambicionado y alcanzado fue la gloria de saberse Libertador de una gran nación continental que las fuerzas neocoloniales dividieron en seis indefensos estados o republiquitas.
El segundo aspecto novedoso de Simón Bolívar para la historia mundial consiste en que ese primer caudillo de la historia que conquista para liberar y no para someter no consideró suficiente su responsabilidad, sino que trascendió al plano de la diplomacia y la política a fin de garantizar la consolidación y perpetuidad de su obra. La razón es que detrás de esta acción revolucionaria, reposa un ideal filosófico distinto al que conoció la modernidad, hasta la llegada de Marx: detrás de este caudillo hay un pensamiento filosófico que la visión eurocéntrica de la historia no ha mostrado especial capacidad para entender. No así los filósofos latinoamericanos que partiendo de esta realidad histórica, construyeron una filosofía de la Liberación.
El discurso político de Simón Bolívar es original desde el punto de vista de la teoría y la praxis revolucionaria. Desde Heráclito de Efeso (535 484 aC.) hasta Hegel (1770 1831), la filosofía se había mantenido como un discurso de los amos. La acción revolucionaria libertadora bolivariana inspira al filósofo mexicano Leopoldo Zea (1912 2004) a iniciar una corriente de filosofía liberadora a nivel continental.
La filosofía como liberación y resistencia al coloniaje mental, elaborada desde la periferia, desde el oprimido, el excluido, del pobre en sus chozas, del esclavo, del indio, la mujer, y demás condenados de la Tierra, es un hecho filosófico oriundo de Nuestra América.
Cuando la filosofía indoamericana identifica al pensamiento liberador como filosófico, señala al Libertador Simón Bolívar como práctica revolucionaria para construir teoría y filosofía de la liberación. De igual manera, cuando la historia habla desde más allá del centro del poder, lo hace desde la periferia. Pero nunca había tenido la posibilidad de hablar desde ese lugar.
La periferia es el espacio de los excluidos, los pobres; aquellos que no tienen voz ni lugar para expresarse. Bolívar habló de libertad cuando desde el centro se hablaba de obediencia y sumisión. La libertad no estaba concebida para la periferia. De igual manera una filosofía que hable de libertad desde el centro, ha sido siempre entendida como una libertad para el centro, no para la periferia. Ejemplo histórico el liberalismo y el neoliberalismo.
La historia de la Revolución Bolivariana es una historia pensada desde la periferia porque es la historia de todo aquel que se resiste a las fuerzas de dominio ejercidas desde el centro. Bolívar no fue el primero que se resistió a las fuerzas de dominio colonial, pero si fue el primero que obtuvo resultados concretos de su rebeldía y que condujo la fuerza libertaria que rompió las cadenas del dominio político anulando las fuerzas del dominio militar que lo sustentaban. Por eso su tiempo histórico corresponde a los últimos cinco siglos, y la inspiración que suscita su sentido histórico no se limita a su tierra nativa sino que inspira a todos los pobres de La Tierra.
Muchos podrán alegar que antes que Bolívar, estuvieron sus maestros, aquellos quienes influyeron en su pensamiento como Simón Rodríguez y Francisco de Miranda. Rodríguez fue un hombre de pensamiento cuya práctica revolucionaria llegó hasta educar para formar republicanos, sus ideas son lectura esencial para la construcción de una teoría revolucionaria de la Historia Bolivariana. Rodríguez concibió a la filosofía y a la educación como instrumentos para construir la libertad, para romper las cadenas ideológicas que impedían la independencia integral de Nuestra América, los burócratas de su tiempo no lo comprendieron.
El pensamiento de Bolívar fue teoría y práctica revolucionaria. Podrán alegar que Miranda también pensó como revolucionario y actuó como revolucionario. Que Miranda diseñó el modelo arquitectónico de la nación indoamericana, que más allá de pensar y conspirar, inició la guerra por la independencia mediante la organización de un ejército con bandera y proclama. Algo insólito: su ideal revolucionario chocó contra la realidad de un pueblo que no entendió que tenía la posibilidad de ser libre. A Bolívar le sucedió lo propio, pero mucho después que tuvo éxito en sus campañas militares. Al darse cuenta de ello se expresó con su célebre frase, he arado en el mar. O que a San Martín le sucedió lo mismo y que fue más pragmático al conformarse con una hazaña militar semejante a la de Bolívar. No olvidemos que San Martín nació el mismo año que Francisco de Miranda. Le había llegado la hora de retirarse después de sus hazañas militares.
Un tercer aspecto original del pensamiento de Simón Bolívar, y es lo que esencialmente lo hizo distinto a los caudillos que le precedieron y que ha carecido de difusión, consiste en que ese ideal de solidaridad de conquistar pueblos para liberarlos de sus opresores, está enraizado en lo esencial del pensamiento tridimensional de la Indianidad. Eso explica la insistencia de Simón Rodríguez al expresar que más atención merecía un INDIO que OVIDIO. Y que de igual manera Miranda pensara en el Inkario al establecer la idea de un gobierno continental, así como la inclusión del indio y del negro en el gobierno que definió en la Proclama de Coro en 1806, redactada e impresa tres años antes.
La oligarquía conservadora escribió las glorias de la Historia Patria y exaltó la imagen de la acción bolivariana como un sacrificio sacrosanto, por elevados principios de una libertad para ellos, como clase dominante, que consideraba que esa libertad era para ellos comerciar con quien les viniera en gana, y libertad para continuar viviendo de la mano de obra esclava. Celebraron la inconclusa obra de Bolívar presentándola como conclusa. Petrificaron su imagen en estatuas y le rindieron un culto pagano imitando a la Magna Grecia, pero de sus ideas y su proyecto, de eso ni hablar.
Reescribir la historia resultaría inútil si continuáramos utilizando los mismos patrones concebidos por la visión hegemónica establecida por la modernidad y la postmodernidad. Reescribir la historia también puede sonar como un pleonasmo porque cada generación deja testimonio de la misma historia desde la perspectiva de su presente y en la forma como interpreta su pasado, ya que de por sí reescribe su interpretación de la misma historia.
La Teoría de la Historia de la Revolución Bolivariana es un solo tiempo histórico que sale como una flecha desde el arco de Guaicaipuro pasando por encima del “descubrimiento” la “conquista”, la “independencia” y de la “oligarquía conservadora” para clavar la punta en el centro de la diana de la Independencia Integral. Eso significa que todo lo que sucede en este continente no puede escapar de esa fuerza de dominación que gravita sobre mente, la producción y todo lo que vive socialmente en el espacio-tiempo histórico y en el espacio-tiempo del presente, por lo menos hasta que de la fuerza de dominio nos encontremos completamente liberados.
La historia de la Revolución Bolivariana es la historia de la resistencia a las fuerzas del dominio colonial, está concebida desde la periferia, desde los primeros que se opusieron: la Indianidad. Así nos vemos frente a una relación de dominio donde existe un solo tiempo histórico: El de la resistencia a la dominación. Desde los hijos de las hermanas de la indianidad y de sus hijas con el simiente del conquistador, el de los esclavos, y la los hijos de las esclavas con el amo, con los pobres y las víctimas de la erótica y la pedagógica de la dominación.
Lo más importante es que este pensamiento acción de Simón Rodríguez( 1771 1854), Francisco de Miranda (1750 1816), Simón Bolívar (1783 1830) y Francisco Bilbao (1823 1865), cuyas ideas de alguna manera, fueron reactivadas por la convocatoria de los estudiantes argentinos de la universidad de Córdova (1918) que con sana arrogancia convocaron a los hombres libres de América que habrían de responder de manera paulatina y no tan silenciosa hacia el delineamiento de la emancipación intelectual de Nuestra América, un espacio común latinoamericano hacia un siglo XX donde luego, personajes como los peruanos José Carlos Mariátegui (1894 1930), Víctor Raúl Halla de la Torre (1895 1979), Salazar Bondy (1925 1974), Gustavo Gutiérrez Merino (1928); el mexicano Leopoldo Zea (1912 2004), el argentino-mexicano Enrrique Dussel (1934), los Brasileños Leonardo Boff (1938), Helder Cámara(1909 1999), Gilberto Freyre (1900 1987), Darcy Ribeiro (1922 1997), Paulo Freire (1921 1997), Theotonio Dos Santos (1936); el martinense (Franz Fannon (1925 1961); el colombiano Camilo Torres Restrepo (1929 1966); y los venezolanos Ludovico Silva (1937 1988), José Manuel Briceño Guerrero (1926). Advierto que la lista de filósofos y pensadores latinoamericanos y del Caribe sobrepasa el centenar, aunque todavía existen intelectuales del Centro que se preguntan si existe filosofía en (la periferia) Nuestra América.
Simón Bolívar inauguró una acción revolucionaria de la cual se desprendió un pensamiento y una filosofía de liberación. Después de lograr la independencia política continental mediante el hábil y oportuno uso de las armas, no pudo impulsar la continuidad política y diplomática requerida para alcanzar la ruptura de los cuatros vectores de la fuerza de dominio colonial porque finalmente se impuso la voluntad política de la Oligarquía Conservadora en alianza con los poderes económicos y políticos de la potencias emergentes.
Esa misma oligarquía escribió la Historia Patria, apropiándose de la figura de su principal enemigo en vida, pero después de muerto lo convierten en el símbolo de unidad nacional exaltando la figura del héroe con el estilo neoclásico peculiar de la época, encubriendo al Libertador de la nación continental que estratégicamente podría emerger con dignidad en el concierto de las potencias emergentes del siglo XIX. Pero la Oligarquía lo encubrió tras la figura de libertador de seis naciones que ella convirtió en republiquitas al servicio de los nuevos dueños.
En este ciclo nos proponemos exponer la historicidad de la resistencia de todos los que se resisten al coloniaje y se confrontan a una modernidad como concepto hegemónico para comprender la concepción de Francisco de Miranda, Simón Rodríguez y Simón Bolívar y Francisco Bilbao, y sobre todo, su proyección en el pensamiento filosófico liberador del siglo XX en Nuestra América. Para finalmente revisar el mito y la realidad del socialismo utópico y frente al pensamiento revolucionario universal del siglo XX a fin de conformar la piedra angular de este modelo que construimos cuyo perfil más concreto se ha resumido en la expresión clásica: la mayor suma de felicidad posible mediante un socialismo nuevo, el del siglo XXI.

Caracas 4 junio de 2002 erivem@gmail.com

¿Independencia? por Eloy Reverón

Para hablar de independencia es preciso puntualizar de qué tipo de dependencia nos libramos. Lamentablemente, quienes escribieron nuestras primeras versiones historiográficas obedecieron a intereses de clase muy bien definidos. Aún hoy banalizan el término agregando que todos dependemos de todos. El tema es más complejo que eso. Se trata de emanciparse de un rígido sistema de dominación colonial compuesto por cuatro vectores que aplicaron su fuerza de dominio, donde la independencia política apenas fue uno de ellos.
Independencia fue el término que utilizó el discurso de la clase dominante para encubrir la rebelión popular.¿Porqué llamar Independencia a un proceso que concluye con la ruptura del vínculo político que nos unía al imperio español si nos quedamos en manos de nuestros acreedores? Roto el vector de dominio político impuesto por España, pero dejando intacto el sistema económico de explotación esclavista. De igual manera, el vector de dominio ideológico construido por la Iglesia católica permaneció intacto, los libertadores; y citemos como ejemplo al general Páez, se convirtió en terrateniente esclavista y se asoció con la oligarquía conservadora para conservar los fueros coloniales.
Prefiero hablar de emancipación política por la vía militar pero con armas compradas a crédito endeudando al país hasta un siglo después cuando Juan Vicente Gómez pagó la deuda externa.

Considerar a la llamada Conjura de los Mantuanos de 1808 como un episodio medular del proceso de ruptura política con el imperio español, aceptar que estaba vinculado a un levantamiento contra las autoridades coloniales o reconocerlo como un prematuro intento por zafar los vínculos de fidelidad al Rey es caer en simplezas interpretativas porque son resultado de la desvinculación de la historia de nuestra América de la llamada historia universal, haciendo caso omiso a los movimientos del balance de poder entre los intereses de las potencias imperiales que competían con España: simplemente, es una visión infantil de la historia.
No es suficiente hacer recuentos de eventos, muy importantes por cierto, pero en la dimensión inmediatista del año 1808. Porque no son los eventos, sino un proceso más complejo de un inmenso imperio que se ahogaba económicamente en sus gastos burocráticos, muy superiores al botín colonial.
Sin considerar los efectos de la distribución del botín originario y el impulso que le otorga a las potencias emergentes como Holanda, Francia e Inglaterra y el desarrollo embrionario del capitalismo, como clímax económico de la expansión geográfica de la cultura europea en América, no es posible una visión madura de nuestro proceso de emancipación.
La otra pregunta: ¿Cuál fue el ejemplo que Caracas dio? ¿A quienes o a qué clase social se refiere el Himno cuando habla de dar el ejemplo? ¿ El ejemplo de esos mantuanos que habían contribuido a reprimir la rebelión de Gual y España? ¿A defender los derechos del rey de España?
Desde un punto de vista de alguien que se precie de revolucionario es difícil aceptar el punto de vista de una clase social que quiso que todo cambiar todo para que no cambiara nada.
¿Cómo podemos saltar ese cerco historiográfico donde el pueblo no puede reconocerse a que hace referencia el Editorial del número especial de Memorias, abril de 2009.? ¿Repitiendo de memoria el discurso de la dominación? Sería mejor inventar que errar, pero lamentablemente erramos cuando no inventamos, y la mayoría repite no inventa.
¿Verdaderamente estamos conscientes de visualizar la memoria de un pueblo que es la historia y hacer una historia del pueblo? ¿Podemos emprender semejante empresa desde esos feudos intelectuales que llamamos universidades?
Mientras no desmontemos el discurso histórico de los oligarcas, seguiremos atados a la ideología que justifica la explotación, la violencia y exclusión.